Budząc się w Sorrento, pierwszą rzeczą, jaką widziałam był Wezuwiusz. Wielki, niepokojący, górujący nad całą okolicą. I gdy tak stałam na balkonie z herbatą, ciesząc się tym drobnym momentem wytchnienia od upałów, kwitło mi w głowie tylko jedno pytanie: czy można się do tego wszystkiego przyzwyczaić? Można przyzwyczaić się do życia w cieniu wulkanu? Można przestać doceniać tę architekturę, to wszystko wokół? Czy widok Zatoki Neapolitańskiej może kiedyś komukolwiek spowszednieć?
Continue reading…
Moi mili, czas na SZORTY! Oto przed Wami kolejna porcja statusów, z których tak śmiejecie się na moim Facebooku, a które ja pragnę ocalić od zapomnienia i pochłonięcia przez wściekłe algorytmy, publikując je po raz kolejny na blogu. To zaczynamy: Drogi Pintereście – jak śmiesz wrzucać mi zdjęcia z opisami aktywności fizycznej pomiędzy puchate koty i Ryana Goslinga. No wypad mi z tymi torturami z mojego internetowego poletka hedonizmu! Byłam
Mam problem. Z Internetem. Znowu. Może wynika to z wykształcenia, jakie odebrałam, a może z faktu, że w mój sposób postrzegania rzeczywistości wdrukowano dodatkową dawkę krytycyzmu, ale za każdym razem, gdy przyglądam się temu, jak sama funkcjonuję w sieci i jak funkcjonują inni, dostrzegam w tym tylko kolejne problemy. W końcu to nie pierwszy raz, kiedy zaczynam pisać od „Mam problem z Internetem”. Na początku tego roku wycofałam się zupełnie
Szorty, szorciki, szorciunie! Jak się okazuje – jestem niezwykle płodna słowotwórczo, jeśli chodzi o krótkie facebookowe wstawki, które jedynie co, to dają Wam okazję do ponabijania się ze mnie. A skoro i Wy i ja je lubimy, to czemu by nie opublikować ich po raz kolejny, tyle tylko że na blogu, co byśmy wszyscy mogli śmiać się z nich nieco dłużej, niż pozwala na to wściekły algorytm Zuckerberga. Więc oto
Fajnie, że tu jesteś :) Ale zanim przejdziesz dalej, musisz wiedzieć, że ten blog korzysta z tzw. ciasteczek
Facebook
Loading...
