Jeszcze jakiś czas temu nie do końca rozumiałam, czym jest ta cała “ciałopozytywność”. OK, chodzi o akceptacje swojego ciała. O przekonanie kobiet, że nie muszą mieć wymiarów wychudzonych modelek, żeby czuć się piękne. O ruch będący w kontrze do tej wyidealizowanej papki, jaką karmią nas magazyny i Instagram. OK. Ale co dalej? Jak to się ma do codziennego życia? Trudno mi było uchwycić jakąś konkretną definicję tej koncepcji, a kiedy
Continue reading…
Jakiś czas temu moją egzystencję nawiedził dość istotny przełom. Jednak zanim o tym, dwie sprawy, kluczowe. Po pierwsze: do snu mój organizm stosunek ma dość szczególny. A mówiąc dokładniej – szczególnie to on do tej formy aktywności jest przywiązany i z całą stanowczością można stwierdzić, że preferuje ją ponad wszelkie inne. Po drugie: przez większość mojego życia toczyłam permanentną wojnę z samą sobą. Wojnę o wczesne wstawanie. I momentami był to
Niedawno miałam urodziny. Wicie, należę do tych osób, które mają ze swoim wiekiem problem. Uwiera mnie ta drobna zmiana kodu i nadal nie mam moralnej odwagi, żeby przyznać się ile mam lat, nawet przed sobą. Bo ten czas tak cholernie szybko leci, a ja w głowie nadal czuję się nastoletnią siksą, której na myśl o dorosłości panika zaczyna boleśnie pulsować pod żołądkiem. Jednak choć każde kolejne urodziny obowiązkowo świętuję w
Wysłuchałam ostatnio pewnej historii, która do teraz mocno we mnie rezonuje. Uświadomiła mi ona jedną rzecz. Mianowicie – większość cierpienia, z którym stykamy się i którego doświadczamy, żyjąc w tej rzeczywistości i w tym społeczeństwie bierze się z faktu, że nauczono nas patrzeć na świat z tylko jednej perspektywy. Z perspektywy patriarchalnego porządku, zaprojektowanego przez białych, heteroseksualnych mężczyzn. I z tej perspektywy napisano dla nas szereg ról: mężczyzny, kobiety, żony,
Fajnie, że tu jesteś :) Ale zanim przejdziesz dalej, musisz wiedzieć, że ten blog korzysta z tzw. ciasteczek
Facebook
Loading...
